STARI SJAJ LEOTARA Sportska groznica ponovo trese Trebinje

Godinama je sport u najjužnijem gradu Srpske, Trebinu, bio na izdisaju, ali je ova sezona pokazala da su se stvari okrenule za 180 stepeni.

Hercegovina je uvijek važila za velike talente. Teško je pobrojati sve one koji su prve korake napravili u Trebinju i ostalim gradovima sa juga Srpske ili one koji vuku porijeklo ispod Leotara, a koji su dosegli svjetske visine. Ipak, talenat je jedno, a pravilan rad i optimalna ulaganja sasvim drugo. I tako se desio vakuum od desetak i kusur godina u kojima kolektivni sportovi nisu mogli da dođu do izražaja. Posebno je bio srozan fudbal, sport koji je početkom milenijuma donio najveće radosti. “Police” su redovno bile pune, a Leotar rušio sve redom i postao prvi šampion zajedničke Premijer lige. Igrali su Trebinjci i na evropskoj sceni, ali su poslije meteorskog uspona isto tako brzo pali na niske grane. Godine tavorenja u Drugoj ligi Srpske, nagomilani dugovi, loša infrastruktura i gubitak interesovanja za najvažniju sporednu stvar na svijetu prijetili su u jednom trenutku da klub osnovan prije 94 godine nestane.

Ipak, minulo ljeto donijelo je nove vjetrove. Odustajanje Krupe od Premijer lige bilo je jasan signal da Leotar mora ugrabiti ukazanu šansu za povratak u elitu. Podrška gradske uprave i privrednih subjekata, u prvom redu “Elektroprivrede RS” omogćila je odgovornim u klubu sa “Polica” da prihvate izazov i za sada se solidno nose s njim. Trenerska uloga povjerena je domaćem čovjeku, članu šampionske generacije Branislavu Kruniću, a osim neophodnih pojačanja, dres Leotara ponovu su obukla djeca kluba. U gradu na Trebišnjici zavladala je euforija čiji su talas “uzjahali” rukometaši koji su već godinama stabilan član elite. Ostanak trenera Darka Tavrića i kompletne ekipe, zdrava atmosfera i domaćinsko poslovanje značajno su se odrazili na kvalitet igara, pa Leo poslije osam kola zauzima drugo mjesto sa šest pobjeda, remijem i porazom. Iako pred momke niko nije stavio imperativ, provejava nada da rukometaši možda mogu do evropskih takmičenja prvi put u istoriji. Gledajući imena i poredeći platežnu moć sa ostalim, biće to težak zadatak, ali svi dobro znamo da u sportu ponekad nije presudan novac.

Košarkaši su, za razliku od fudbalera, zadržali nivo svih ovih godina, a ove im takođe ide bolje nego prethodnih. Recept isti, gotovo prepisan – gro ekipe čine momci kojima su “plavo-bijele” boje u srcu. Mnogi od nih poput braće Đurasović su se ostvarili i u inostranstvu, pa su u zrelim godinama odlučili da vrate klubu sve što im je dao.

Jedno je sigurno, sportska groznica ponovo trese grad podno Leotara, a žitelji sa nestrpljenjem čekaju vikende i odlazak na “Police” odnosno Bregove!