Evro klasik – Sudar Španije i Italije

Evro konačno ulazi u samu završnicu poslije “skakanja” iz jednog u drugi grad širom Starog kontinenta.

Sada slijedi ono najvažnije – polufinala i finale, a prvo je zakazano za utorak između Španije i Italije (21 čas), dok će u srijedu Engleska i Danska.

“Crvena furija” i Azuri imaju jedan od najvećih evropskih rivalstava, što se ogleda u činjenici da je pred njima čak 33. sudar.

Ono datira od daleke 1924. godine, pa sve do 2017, kada su se posljednji put sastali u kvalifikacijama za Mundijal u Rusiji, uz trijumf Španije 3:0.

Gledajući ukupan zbir, Španija je uspješnija sa 12 pobjeda, isto toliko remija, uz devet slavlja Italije.

Bliža istorija nam “garantuje” da nas čeka novi spektakl, iz koga će neko morati da plače, a neko da ode po titulu prvaka Evrope.

Upravo je Evropsko prvenstvo bilo poprište bolnih poraza Azura od Španije, one Španije koja je dominirala reprezentativnim fudbalom kao nijedna ekipa prije – u tri ciklusa od 2008. do 2012.

A baš su Italijani dobro to zapamtili, prvo u četvrtfinalu EP u Beču kada su pali na penal ruletu od Španije, a onda deklasirani u polufinalu četiri godine kasnije u finalu EP u Kijevu 4:0.

Uspjela je Italija da se revanšira na prošlom EP u osmini finala (2:0), ali je već sljedeće ostao gorak ukus kada ju je “furija” poslala u baraž na Svjetsko prvenstvo u Rusiji, u kome je ostala bez najveće smotre poslije više od pola vijeka.

Slijedi novi spektakl, iako na prvi pogled dvije selekcije nisu ni približno iste kao tih godina.

Nova Italija, Roberta Mančinija, igra neprepoznatljiv fudbal za tu zemlju – atraktivan, direktan i tačan. Sve što nije bila, možemo da kažemo, i kroz istoriju.

Azuri su “pregazili” u grupi Tursku, Švajcarsku i Vels, pomučili se malo sa Austrijom u produžecima, a onda i bez većih problema izbacili jednog od favorita turnira, Belgiju.

Utisak je da igraju najgledljiviji fudbal na ovom turniru i velika većina neutralnih navijača je uz njih.

Preko puta biće joj tim sličnog profila, možda iznenađenje kontinentalnog šampionata.

Španci su se mučili na startu, remizirali sa Švedskom i Poljskom, potom “zgazili” Slovačku, da bi kroz “iglene” uši prošli Hrvatsku u produžecima i Švajcarsku na penale.

Ekipa Luisa Enrikea ne blista, ima jedan od najmlađih sastava, pa je i normalno da puno oscilira, čak i kada joj se otvorio put do same završnice.